GLAYÖR YETİŞTİRİCİLİĞİ
Ülkemizde glayöl doğal olarak yetişen ve üretimi en çok yapılan soğanlı, yumrulu, rizomlu süs bitkilerinin başında gelmektedir. Günümüzde kesme çiçekçilikte glayöl önemini giderek artırmasına bağlı olarak üretim alanları da gelişme göstermektedir. Ülkemizde soğanlı, yumrulu, rizomlu süs bitkileri 950 dekarlık bir üretim alanına sahiptir. Glayöl 610 dekar civarındaki üretim alanıyla bu grup içerisinde birinci sırada yer almaktadır. Diğer kesme çiçek olarak üretilen bitkiler arasında da karanfil ve gülden sonra 3. sırada yer alır.

Gerek çiçek gerekse soğan üretim amacıyla birçok bölgemizde glayöl yetiştiriciliği yapılmaktadır.
En çok üretim yapan illerimizin başında soğan üretiminde Kocaeli, İstanbul; kesme çiçek üretiminde Antalya, İzmir, Adana gelmektedir. Glayöl İridacae familyasındandır. Soğanımsı gövde (korm) oluşturan bir bitkidir. Türkçe’de kuzgun kılıcı, keklik çiğdemi, alata zambağı, kılıç otu gibi yörelere göre değişen isimlerle anılmaktadır. Az masrafla kolay üretilmesi, değişik renkleri, her yıl yer değiştirme kolaylığı, çiçekli kalma süresinin uzunluğu gibi nedenlerle popüler bir çiçektir. Gladiolus cinsi içerisinde bilinen, yaklaşık 250 tür yer almaktadır.Bu yabani türlerin doğal yayılma alanları Akdeniz çevresi, Anadolu, İran ve Güney Afrika’dır.

 
Büyüme ve Gelişme
Glayöl soğanı, nemli ve ılık bir toprağa dikildiğinde, soğanın tabanından dikimden önce hafif kabarmaya başlamış olan kökler sürmeye başlar. Topraktan sadece su alarak soğanın depo maddelerini sürgün ucuna akmasını sağlar ve en uçtaki göz (tomurcuk) soğandaki besin maddelerini kullanarak şişer ve uzamaya başlar. Dikilen soğandakibesinlertükendikten sonra soğan büzülür ve kurur. Toprak üstüne çıkan sürgünden önce üç beş adet küt kın yaprak çıkar, daha sonra gerçek yapraklar çıkmaya başlar. Kın yaprakların görevi, arkadan gelen gerçek yaprakları ve çiçeği korumaktır. Bu şekilde yaklaşık dikimden 20 gün sonra ilk gerçek yaprak çıkar. Toprak üstünde ilk gerçek yaprak görüldüğü zaman (dikimden 20 gün sonra) diğer yapraklar da aşağıda kın yaprakların içinde şekillenmişlerdir ve güneşe doğru sürmeye hazırdır. Gerçek büyüklüklerini aldıktan sonra bitki beslenmesi için özümleme (besin maddesi) yapmaya başlar. Toprak üstünde iki üç yaprak oluştuktan sonra gövdenin toprak altında kalan kısmı şişmeye başlar ve kalın etli hortum kökler uzamaya başlar. Burada eski soğandan çıkan ince köklerin ve eski soğanın işi bitmiştir ve hortum kökler su ve besin maddesi alma görevini üstlenir. Hortum kökler aynı zamanda bitkinin toprağa tutunmasını sağlar.
Hortum kökler uzamaya, bitkiye gerekli su ve besin maddelerini almaya devam ederler. Aynı zamanda soğanın tabanında yeni çiçek sapı teşekkül ederek uzamaya başlar. Toprak altında gövdenin besin biriktirip şişmesiyle oluşan yeni soğan, yapraklarla tamamen sarılmıştır. Bu sarma ve soğan oluşumu çiçeklerin açılmasından sonraya kadar devam eder. Yeni soğan oluşurken sezon sonuna doğru yeni soğanın dibinde şişmeler ve bunun ucunda da yavru soğanlar oluşmaya başlar. Yavru soğanlarda sadece bir yaprak gözü ve bir kök yeri vardır. Bunlar ince zar yerine sert bir kabukla kaplanmıştır. Yavru olgunlaştıkça bu kabuk da sertleşmektedir.

Kın yaprakların içinde altıncı yaprak oluşurken çiçek sapı da oluşmaya başlar ve
dipten yukarıya doğru en eski yaprakların arasından uzar. En son şekillenen kandil ilk önce
görülür. İlk şekillenen kandil ve çiçeğin sapı en son görülür. Çiçek sapının gelişmeye
şekillenmeye başlaması yaklaşık büyüme başlangıcından bir ay sonraya rastlar ve bütün
kandillerin oluşması 7 ile 10 gün içinde tamamlanmış olur.
Bitki büyüme süresi içerisinde altı yedi yaprağı geliştikten sonra çiçeklerin dizildiği
başak yaprakların arasında görülür ve uzamaya başlar. İki hafta içerisinde gerçek boyunu
alır. En alttaki kandil şişerek çiçeğin petal rengi görülür ve kandiller aşağıdan yukarıya
doğru açılır.